zondag 14 september 2014

Time flies, having fun

Er is alweer een maand verstreken sinds ons laatste blogbericht en de tijd vliegt voorbij, we wonen inmiddels al weer vijf maanden in Kelowna. We voelen ons hier al helemaal thuis en Nederland missen we nauwelijks.

Vlak voor de verjaardag van Annemarie was er wel het gemis van vrienden en familie uit Nederland, dat is zo'n moment waarop het gemis duidelijk voelbaar is. Echter hebben we de verjaardag van Annemarie gevierd met mensen die we de afgelopen maanden hebben ontmoet, wel bijzonder omdat we de meesten van hen een half jaar geleden nog niet kenden. Het was met zijn vijftienen op ons balkon een gezellig drukte en een geslaagde avond met zelfgebakken taarten, groentekroketten en voorlopig genoeg wijn voor de komende maanden.


 Een aantal weken terug zijn we met Claudy, Olaf en Myrthe naar de I.P.E. in Armstrong geweest, een 5-daags evenement in countrystyle, met een rodeo, lumberjackshow, dierententoonstellingen, monstertrucks, landbouwvoertuigen en een kermis. Het was een typisch Canadees evenement en erg leuk om mee te maken.





Afgelopen weekend hebben we bezoek gehad uit Nederland, Bas en Nancy hebben twee dagen bij ons gelogeerd gedurende hun rondreis door Canada en Amerika. Het was leuk om vrienden uit Nederland te zien en hun kennis te laten maken met Kelowna en omgeving. We hebben veel ondernomen, zo zijn we op de eerste dag naar Mission Hill Winery gegaan, hebben we gewandeld langs het lakefront en zijn we 's avonds bij (ons inmiddels favoriete restaurant) Gasthaus on the Lake wezen eten.





De dag erna hebben een rondrit gemaakt waarbij we eerst de zalmen bij Hardy Falls hebben bekeken en vervolgens wat hebben gedronken bij The Beanery (het werk van Annemarie). Daarna op weg naar Penticton en een stop bij Wouda's Bakery voor Nederlands brood en vervolgens verder naar Naramata. Het gebied bestaat grotendeels uit wijngaarden en vele wineries. Tot Naramata hadden we al eens eerder gereden waarna we vervolgens moesten terugkeren omdat de weg van Naramata naar Kelowna (via de andere kant van het Lake) onverhard is. Aangezien we nu gebruik konden maken van de huurauto van Bas en Nancy hebben we deze weg gereden, een prachtige route vol met hobbels en kuilen maar zeer de moeite waard. We hebben de dag afgesloten met een barbecue op ons balkon en 's avonds een (ouderwets) spelletje skip-bo. De volgende ochtend was het na een gezamenlijk ontbijt al weer tijd om afscheid te nemen.

Zoals we eerder al lieten weten hebben we in de afgelopen periode al heel wat mensen ontmoet, wat zeker bijdraagt dat we ons hier al zo snel thuis voelen. Echter zijn het vooral Nederlandse mensen die we tot nu toe hebben leren kennen, ondanks dat we graag ook bevriend zouden raken met Canadezen. De collega's die we hebben zijn zeker vriendelijk maar het leeftijdsverschil is behoorlijk groot dus daar hebben we vriendschappelijk weinig aansluiting mee.
Op internet vonden we een advertentie van een Canadees stel dat op zoek is naar vriendschappelijk(e) contact(en) in Kelowna, aangezien ze naar hier zijn verhuisd vanuit Ontario. We hebben de stoute schoenen aangetrokken en laten weten dat we graag kennis zouden willen maken.
Vanmorgen hebben we elkaar voor het eerst ontmoet, bij een koffiecafé in het centrum. Het was een vriendelijk stel en we hebben zeker twee uur met elkaar gepraat en gelachen. Hoe het zich verder ontwikkelt zal blijken maar het was zeker voor herhaling vatbaar.

Verder gaat het allemaal zo zijn gangetje, Erik heeft het hardlopen (fanatiek) opgepakt en is druk aan het trainen voor de wedstrijd van 20 september. Hij loopt een race van 18 km welke start op Knox Mountain en via de bridge naar Quails Gate Winery in West-Kelowna.

Annemarie houdt zich enthousiast bezig met bakken en het uitproberen van nieuwe recepten, zoals koekjes, brood en taart. Gelukkig vliegen de kilo's er niet aan, onder meer door het (fysieke) werk bij The Beanery. Afgelopen week hebben we bij Glen Canyon bramen geplukt en deze week pruimen uit de tuin van vrienden. Al deze kilo's fruit zijn inmiddels verwerkt tot jam, genoeg voor komend jaar.





Philip, Mieke en de kinderen wonen sinds een maand ook in Coppersky en wel in hetzelfde gebouw als wij. Ondanks dat we niet de deur bij elkaar plat lopen is het erg gezellig, soms een uurtje bij het zwembad en de jacuzzi, bij elkaar een hapje eten, een spelletje doen of een ochtend met zijn tweeën naar de markt en het winkelcentrum (Annemarie en Mieke). Ook Mieke is dol op bakken en de Kitchen Aid staat ook bij haar op het aanrecht te pronken. Regelmatig worden er recepten of baksels uitgewisseld.




Inmiddels is het half september maar de temperaturen zijn nog steeds zomers, zeker in vergelijking met Nederland. Komende weken blijft het zo'n 25 graden, heerlijk weer. We zijn benieuwd hoe de winter straks zal zijn...